Η θεραπεία
ενίσχυσης με ινσουλίνη ή IPT, πρωτοεφαρμόστηκε στο Μεξικό τη δεκαετία του 1920.
Ως θεραπεία του καρκίνου, βασίζεται στο αποδεδειγμένο γεγονός ότι όλα τα
καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν μια μορφή μεταβολισμού ή παραγωγής ενέργειας,
που ονομάζεται αναερόβιος μεταβολισμός. Αυτό σημαίνει, ότι καίνε τη ζάχαρη
χωρίς τη χρήση οξυγόνου.
Ο καρκίνος απαιτεί περισσότερη ζάχαρη από τα κανονικά κύτταρα
Το πρόβλημα (για το καρκινικό κύτταρο) είναι, ότι πρόκειται για έναν πολύ λιγότερο αποδοτικό τρόπο παραγωγής ορισμένης ποσότητας ενέργειας από μια ορισμένη ποσότητα ζάχαρης. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα πρέπει να έχουν πολύ περισσότερη ζάχαρη από τα κανονικά μας αερόβια κύτταρα, προκειμένου να λάβουν την ίδια ποσότητα ενέργειας.
Τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν αναερόβιο μεταβολισμό (καύση σακχάρου χωρίς την χρήση οξυγόνου) για την παραγωγή ενέργειας. Το πρόβλημα (για το καρκινικό κύτταρο) είναι ότι αυτός ο μηχανισμός είναι 18 φορές λιγότερο αποτελεσματικός από τον αερόβιο μεταβολισμό (με τη βοήθεια του οξυγόνου), που χρησιμοποιούν τα φυσιολογικά μας κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται 18 φορές περισσότερη ζάχαρη από τα κανονικά κύτταρα, για να αναπτυχθούν και να φτάσουν στην ακμή τους.
Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι τα καρκινικά κύτταρα έχουν δεκαπλάσιο έως εκατονταπλάσιο αριθμό υποδοχέων ινσουλίνης στις κυτταρικές μεμβράνες τους από τα φυσιολογικά κύτταρα. Αυτό γίνεται κατανοητό, αν αναλογιστούμε ότι τα καρκινικά κύτταρα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ζάχαρη, επειδή η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που βοηθά τη μεταφορά της ζάχαρης μέσω της κυτταρικής μεμβράνης στο κύτταρο.
IPT: ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Κατά την
πραγματοποίηση της θεραπείας ενίσχυσης με ινσουλίνη ή IPT, χορηγούμε πρώτα μία
δόση ενδοφλέβιας ινσουλίνης, η οποία αρχίζει να μειώνει το επίπεδο του σακχάρου
στο αίμα. Όταν το επίπεδο φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο, τα καρκινικά κύτταρα κυριολεκτικά
αρχίζουν να λιμοκτονούν για ζάχαρη.
Αυτό που κάνουν
είναι να "ανοίξουν τις κυτταρικές τους μεμβράνες" στην προσπάθειά
τους να πιάσουν κάποιο μόριο σακχάρου,
που ταξιδεύει μέσω του αίματος. Σε αυτό το σημείο, χορηγούμε ενδοφλέβια δόση
σακχάρου. Αλλά! ... στη σύριγγα, αναμεμειγμένα με το σάκχαρο, υπάρχουν και
αντικαρκινικά συστατικά.
Η θεραπεία ενίσχυσης με ινσουλίνη "Στοχεύει τα καρκινικά κύτταρα"
Αυτά τα αντικαρκινικά συστατικά μεταφέρονται στα καρκινικά κύτταρα σε πολύ υψηλότερη περιεκτικότητα από ό, τι στα κανονικά κύτταρα, λόγω του ότι χορηγούνται με το σάκχαρο.
Το παρομοιάζουμε με μια «έξυπνη βόμβα», καθώς τα συστατικά «στοχεύουν» τα καρκινικά κύτταρα.
Μόλις ολοκληρωθεί η στόχευση, χορηγείται επιπλέον σάκχαρο, για να επαναφέρουμε το επίπεδο το επίπεδο του σακχάρου στο φυσιολογικό του όριο. Όλα αυτά επιτυγχάνονται χωρίς να βλάψουμε τα κανονικά κύτταρα.
Υπάρχουν επίσης ορισμένες καταστάσεις, όπου χαμηλές δόσεις χημειοθεραπείας εφαρμόζονται για τη θεραπεία συγκεκριμένων παθήσεων. Και πάλι, η IPT μπορεί να μεταφέρει το τοξικό χημειοειδές, σε ένα δέκατο της κανονικής δόσης, απευθείας στα καρκινικά κύτταρα χωρίς τις τοξικές επιδράσεις της χημειοθεραπείας πλήρους δόσης.
Ποτέ μην λες "ΠΟΤΕ": αυτός θα πρέπει να είναι ο χρυσός κανόνας της χώρας κατά την αξιολόγηση των διαφόρων θεραπειών. Υπάρχει χρόνος και χώρος τόσο για τις συμβατικές, όσο και για τις εναλλακτικές προσεγγίσεις. Παραμένουμε ανοικτοί σε αυτή τη βασική αλήθεια.
Διατροφή κατά του καρκίνου
Η θεραπεία IPT συνδέεται άμεσα με τη ζάχαρη. Είναι πολύ σημαντικό οι ασθενείς να κατανοήσουν, ότι μια αντικαρκινική δίαιτα είναι πρωταρχικής σημασίας για την ολοκληρωτική επιτυχία της θεραπείας τους.
Οι ασθενείς μας συμβουλεύονται τους διαιτολόγους μας κατά τη νοσηλεία τους, ώστε να τους συστήσουν την πλέον κατάλληλη δίαιτα, που θα συμβάλλει στη διαδικασία της ανάρρωσής τους. Η κετογονική δίαιτα ενισχύει τη θεραπευτική αγωγή, καθιστώντας την περισσότερο αποτελεσματική.